My heart & all my minds

        Się zastanawiam co jest ze mną nie tak czasem... A broniłam się ile mogłam. Nie chciałam a mimo to zaufałam i zbliżyłam się. I po co? Po to by znowu cierpieć i patrzeć jak osoba, której zaufałam mnie zostawia. Trochę masochizm. Albo i w większości. Znowu.. 

        Znowu to samo. A wiedziałam tym razem, że tak będzie a mimo to głupota wzięła górę.. Święta? No i co? Nie chce się tu użalać nad sobą bo to i tak nie ma sensu. Nic w moim życiu nie ma sensu. Czemu? Nie wiem. 

        A że mam farta to zawsze trafię niedostępnych i to tak bardzo niedostępnych.. 

Moja przyszłość, stara panna ze złamanym sercem do końca życia. Pytanie, jak długo to życie potrwa bo już nie mam siły.. 

        Próba prowadzenia normalnego życia wraz z normalnymi relacjami z ludźmi okazuje się cięższym wyzwaniem niż się wydaje. Bycie po części (tej większej) introwertykiem jest ciężkie do prowadzenia "zwykłego" życia. Zakładanie maski do ludzi jest o wiele łatwiejsze niż zmuszenie się do bycia dla nich. Ostatnio miałam okazję usłyszeć że aż nie do wiary że jestem introwertykiem. Zbyt dobrze dogaduje się z ludźmi. No tak, tak działa ta maska. 

        Dodatkowo walczę bardzo mocno ze złamanym sercem. Staram się zapomnieć o tym. Wiadomo, najlepszym sposobem na zamknięcie tego tematu będzie znalezienie nowej persony do dawania uczuć.         Poznałam paru interesujących samców ostatnio. Dobrze nam się rozmawia. Jeden mnie urzekł swoim podejściem. 

        Niby pięknie. Pozostaje pytanie. Czemu oni muszą być zajęci lub, worse, zaobrączkowani? 😒