My heart & all my minds

Moje serce krzyczy jego imię. 

Moje serce płacze za jego sercem. 

Moje serce krwawi przez niego. 

Mój umysł chce wyprzeć wszystkie myśli z nim związane. 

Próba wyparcia kończy się na przywołaniu jeszcze większej ilości wspomnień. 

Nie chce ich. Zabierzcie je proszę. 

Czas leczy rany? Nie tutaj.. 

Nie radzę sobie. 

Nie w sferze zawodowej bo tam to się pnę po szczeblach kariery. 

Sfera prywatna? Gdzieś spierdoliła. 

Zniknęła. 

Od dwóch miesięcy jest coś co przypomina stan wegetacji. Staram się jak najbardziej nie myśleć o nim co mnie zranił. I  można rzecz że każdy przychodzi złamane serce, minie, będzie następny I heja. No wlasnie. To próbuje sobie wmawiać. Nie radzę sobie z tym za dobrze w ostatnim czasie. 

Takiego złamania chyba nigdy nie doświadczyłam. Staram się nie płakać bo ryk jest zbędny w tej sytuacji I nic nie da. Mojego szlochu nie usłyszy. Nie ważne jak głośno bym ryczała. 

W skrócie. 

Jest źle. 

Bardzo.